ειδήσεις από τη δεκαετία του '60: δυο ιδιωτικά συμφωνητικά του Πέτρου Φιαγκουσάκη

Ο Πέτρος Φιαγκουσάκης είναι εδώ και χρόνια από τους  σταθερούς  και αφανείς "εργάτες" του ερασιτεχνικού κινηματογράφου. Ξεκίνησε, όπως οι περισσότεροι, σκηνοθετώντας τις δικές του ταινίες, και αυτή τη στιγμή θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συλλέκτες ερασιτεχνικών κινηματογραφικών μηχανημάτων - και όχι μόνο, καθώς διαθέτει επίσης μια μεγάλη συλλογή από τρανζιστοράκια της δεκαετίας του ' 60. Κυρίως όμως είναι ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες που έχουν τις γνώσεις και το μεράκι είτε  με "πατέντες" είτε με δυσεύρετα πλέον εξαρτήματα να ξαναζωντανεύουν μηχανήματα που φαινομενικά δεν έχουν καμιά απολύτως ελπίδα να λειτουργήσουν πάλι.

Από το προσωπικό του αρχείο προέρχονται τα δύο ιδιωτικά συμφωνητικά που δημοσιεύουμε σήμερα.Το πρώτο αφορά στην αγορά από τη Μέκκα τότε των ερασιτεχνών κινηματογραφιστών, το Photo Olympia, μιας μηχανής προβολής Sekonik 8mm, αυτόματης, χωρίς ήχο. Το δεύτερο την αγορά μιας Eumig 8mm με ήχο, ένα χρόνο αργότερα.Η τιμή της πρώτης ήταν 4.270  δραχμές με εξόφληση σε 9 δόσεις των 400 δραχμών η καθεμιά. Της δεύτερης 14.400  δραχμές και η εξόφληση θα γινόταν σε 16 μηνιαίες δόσεις των 600 δραχμών.

Σύμφωνα με τη δική του μαρτυρία ο ίδιος εκείνη την εποχή,  εργαζόμενος ως υπάλληλος σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων,  αμειβόταν με 15 δραχμές καθαρά τη μέρα, δηλαδή με 450 δραχμές το μήνα, ενώ το 1962 ο μισθός ενός καθηγητή στο δημόσιο ήταν 2.062 δραχμές και το 1964 ο πρωτοδιοριζόμενος έπαιρνε 2.116 δραχμές. Αν συγκρίνει κανείς αυτά τα ποσά με τις τιμές των μηχανών προβολής, καταλαβαίνει πόσο δαπανηρό ήταν και τι θυσίες συνεπαγόταν το χόμπι του ερασιτεχνικού κινηματογράφου.