το super 8 στις επιστολές ενός μουσικού από την Αμερική
Ανακαλύψαμε πρόσφατα στο φιλόξενο περιβάλλον του Music Corner το βιβλίο
" Αυτοβιογραφία-Γράμματα στην κόρη μου" (εκδόσεις Οδός Πανός, 2012), σε επιμέλεια Λίτσας Λεμπέση. Πρόκειται για την αυτοβιογραφία του μουσικού και συνθέτη Βασίλη Λεμπέση (1909-1997), ένα τμήμα της οποίας το έχει γράψει ο ίδιος, ενώ ένα άλλο (η περίοδος της Αμερικής) εξιστορείται μέσα από τις επιστολές του Βασίλη Λεμπέση προς την κόρη του, Λίτσα. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον αφήγημα, πλούσιο σε πληροφορίες γύρω από μουσικούς και κέντρα διασκέδασης. Απρόσμενα εντοπίσαμε και δυο αποσπάματα που έχουν σχέση με το δικό μας αντικείμενο, τον ερασιτεχνικό κινηματογράφο.
Στις 11 Μαρτίου του 1966 ο Β. Λεμπέσης γράφει από τη Νέα Υόρκη στην κόρη του "Σου έστειλα ταινίες:μια κωμωδία του Σαρλώ, ένα έγχρωμο μικρό του Ντίσνεϋ, καθώς και ένα περιοδικό Seventeen".
Έξι χρόνια αργότερα, το 1972, σημειώνει στο υστερόγραφο ενός γράμματος πάλι προς την κόρη του, σταλμένο όμως από το Tarpon Springs:"Όταν έρθω με το καλό θα σου φέρω ραδιομαγνητόφωνο για το αυτοκίνητο καθώς και την καλύτερη SUPER κινηματογραφική μηχανή και Προτζέκτορ".
Με αφορμή αυτή την παρουσίαση, να προσθέσουμε πως φανατικός θαυμαστής του κινηματογράφου και θιασώτης του ερασιτεχνικού σινεμά είναι ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Γιάννης Μωραϊτης, οι οικογενειακές ταινίες του οποίου έχουν ψηφιοποιηθεί και βρίσκονται ήδη στο αρχείο των Ανωνύμων. Επίσης ο συνθέτης των "Γλάρων", ο Νίκος Μεϊμάρης, που πρέπει να ήρθε σε επαφή με τον ερασιτεχνικό κινηματογράφο κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αμερική. Αλλά για τη σχέση μουσικών και κινηματογράφου περισσότερα ελπίζουμε να έχουμε τη δυνατότητα να πούμε σε μια άλλη δημοσίευση.