ερασιτεχνικός κινηματογράφος και θέατρο:μια είδηση του 1963

Την 1η Απριλίου του 1963 στο περιοδικό "Νέα Εστία" δημοσιεύτηκε ένα άρθρο του Γ. Σιδέρη με τίτλο "Ελληνικά θεατρικά ντοκιμαντέρ στην Ουνέσκο". Εκεί διαβάζουμε ότι το καλοκαίρι του 1961, στα πλαίσια ενός διεθνούς θεατρικού συνεδρίου στο Παρίσι, αποφασίστηκε η σύνταξη ενός καταλόγου θεατρικών ντοκιμαντέρ, σύμφωνα με την επιθυμία της Ουνέσκο. Για τη χώρα μας την ευθύνη για την κατάρτιση του καταλόγου ανέλαβε ο φιλόλογος και σημαντικός ιστορικός του ελληνικού θεάτρου Γιάννης Σιδέρης (1898-1975). Οι προσπάθειές του, για διάφορους λόγους οι οποίοι παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο άρθρο, δεν πρέπει να οδήγησαν σε αίσιο αποτέλεσμα, ωστόσο μέσα στις πληροφορίες που παραθέτει στεκόμαστε σε δύο σημεία: ανάμεσα στις ταινίες που προτάθηκαν προκειμένου να συμπεριληφθούν στον κατάλογο της Ουνέσκο συμπεριλαμβανόταν και "Μία ιδιωτική, με μικρή μηχανή παρμένη, παράσταση του Λογοθετίδη". Ο ίδιος συνεχίζει ωστόσο παρακάτω "η μικρή ταινία του Λογοθετίδη με την ιδιωτική της παραγωγή και με τη μικρή της διάρκεια - καθώς και καθετί μικρότερο από 10' δε θα ήταν χρήσιμο...όπως γενικότερα και το ερασιτεχνικό γύρισμα δε θα είχε ενδιαφέρον". Για εμάς όμως έχει ενδιαφέρον και η απόψη που κατατίθεται εδώ σχετικά με την αισθητική αξία του "ερασιτεχνικού γυρίσματος", αλλά και το ότι ο ερασιτεχνικός κινηματογράφος είχε ήδη "τολμήσει" να  μπει στο χώρο της κινηματογράφησης θεατρικών παραστάσεων. Δυστυχώς δε γνωρίζω αν κάπου αλλού σώζονται κινηματογραφημένα αποσπάσματα από παραστάσεις του Λογοθετίδη. Αν δεν σώζονται, η αξία αυτού του άγνωστου και κατά πάσα πιθανότητα για πάντα χαμένου φιλμ, γίνεται ακόμη πιο μεγάλη.