...το μεγάλο δώρο, η μηχανή προβολής

Ψάχνοντας μέσα σε ιδιωτικές συλλογές ανακαλύψαμε ένα άλμπουμ με αυτοκόλλητα "χαρτάκια" από στιγμιότυπα ποδοσφαιρικών αγώνων, περιζήτητα στη δεκαετία του '70 ανάμεσα στους πιτσιρικάδες. Θυμίζουμε για όσους δεν τα πρόλαβαν πως έπρεπε να συμπληρώσει κανείς τις σελίδες με αυτοκόλλητα που αγόραζε από τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα, και ανάλογα με το πόσες και ποιες σελίδες ήταν συμπληρωμένες ο νικητής κέρδιζε (ή υποτίθεται πως κέρδιζε) κάποια δώρα. Η φωτογραφία που βλέπετε είναι το οπισθόφυλλο του λευκώματος με τίτλο "Φάσεις από τα ελληικά γήπεδα", στο οποίο και παρουσιάζονται τα έπαθλα: ποδήλατο, μπάλα ποδοσφαίρου, στυλό πάρκερ, βιου μάστερ-μεταξύ άλλων-και πάνω αριστερά εντοπίσαμε προς μεγάλη μας έκπληξη το "σούπερ" βραβείο:μια μηχανή προβολής.

Πιθανόν αυτό να είναι ενδεικτικό της διάδοσης που είχε εκείνη την εποχή ο ερασιτεχνικός κινηματογράφος, ώστε μια μηχανή προβολής να ήταν για τα παιδιά το ίδιο αναγκαία με ένα ποδήλατο και το ίδιο,  αν όχι και περισσότερο,  επιθυμητή. Ωστόσο εντύπωση προκαλεί το ότι, αν συμπλήρωνε κανείς όλο το άλμπουμ κέρδιζε ή τη μηχανή ή ένα ρολόι χειρός πολυτελείας. Όσο μπορούμε να θυμηθούμε δεν είχανε την ίδια αξία, και οι μηχανές προβολής παρέμειναν μέχρι και στις αρχές της δεκαετίας του '80 μια ακριβή, συνεπώς δυσπρόσιτη αγορά, πολύ περισσότερο από ένα ρολόι χειρός.

Ούτως ή άλλως δύσκολα έως ποτέ μπορούσε κανείς να συμπληρώσει όλο το άλμπουμ. Πάντα κάποιο χαρτάκι έλειπε, αυτό που οι παρέες βαφτίζανε "πανσπάνιο",  με αποτέλεσμα οι περισσότεροι τελικά να αρκούνται, για παράδειγμα,  στη δερμάτινη μπάλα ή στο τρανζιστοράκι, που και αυτά δεν ήταν αδιάφορα δώρα. Έτσι,  η μηχανή προβολής έμενε όνειρο θερινής νυκτός για τους ανήλικους θιασώτες του ερασιτεχνικού σινεμά στη δεκαετία του '70. Κι  αυτό ήταν άλλωστε:ένα όνειρο.